Het gebruik van de margriet als symbool voor de herdenking aan WO I in België heeft een historische achtergrond.
Echter, zeer weinig mesnen kennen die achtergrond, en kennen het symbool nog.
De klaproos wordt in het verenigd Koninkrijk gelinkt aan WOI, en in Frankrijk is de korenbloem het symbool van de "Groote oolog".
In België werd de madelief (verwant aan de margriet) dus het symbool van WOI.
Eén van de soldaten op het slagveld schreef een brief aan zijn vader.
En bij die brief stak een margriet.
En daardoor werd de margriet dus in België het symbool van de eerste wereldoorlog.
En dat symbool werd gebruikt voor het inzamelen van fondsen voor oud-strijders en oorlogsinvaliden.
Tot ergens in de zestiger jaren werd er rond 11 november, door scholen en jeugdbewegingen, geld opgehaald om oud-strijders en oorlogsinvaliden te steunen.
Deur na deur werden margrieten verkocht om onze helden te steunen en (financieel) bij te staan.
Ergens in de zestiger jaren is deze gewoonte "verloren" gegaan, en werd er geld opgehaald voor de 11.11.11 beweging.
Deze beweging was een initiatief van een NGO (Nationaal Centrum voor Ontwikkelingssamenwerking afgekort NCOS) die werd opgericht in 1966.
De margriet als symbool, symbool voor dood en verderf tijdens het begin van de twintigste eeuw, kwam dus meer en meer op het achterplan.
En sinds de jaren negentig is de klaproos ook in België beter bekend als het symbool van WOI.