We kunnen nooit de hel beschrijven waar burgers doorheen moeten tijdens een oorlog.
Een soldaat heeft een wapen waarmee hij zich kan verdedigen.
Een wapen waarmee hij zich veiliger voelt.
Wat niet wegneemt dat ook voor militairen een oorlog echte horror is.
Maar ongewapende burgers zijn meestal slachtoffer van de weerzin van een oorlog, de horreur van de bezetter.
Vele burgers nemen dan stiekem toch de wapens op en bieden hardnekkig weerstand.
Ook daarvan zijn er talloze voorbeelden in onze streken.
Daar komen we later op terug, als we nog meer informatie hebben.
Andere moeten dan de abominatie ondergaan als verplicht tewerkgestelde, als opgeëiste arbeider door en voor de bezetter.
Of "gevangenen" en gedeporteerd naar het land van de bezetter.
Met "gevangenen" bedoel ik in dit geval mensen die opgepakt werden op verdenking van een zogezegde "misdaad".
Misdaad omdat je anders was, omdat je er niet "Arisch" uitzag, omdat je een andere mening had...
Sommigen kwamen nooit terug!
Zo ook een verhaal van Bousbecque tijdens WOI!
Tijdens de eerste wereldoorlog sneuvelden Hamse opgeëisten te Bousbecque
U kan daar alles over lezen via deze link!
Andere opgeëisten in WOI die voor de bezetter moesten werken .
(En het met hun leven bekochten)
De Clercq Carolus Achillus † 22 januari 1917 te Rougeries
Vermeir Richard †12 oktober 1918 te Tormy
Achillus De Clercq, beter gekend als Achiel, geboren te Hamme op 03 oktober 1878, was een spinner uit de Biezestraat te Hamme.
Op 16 oktober 1916 werd hij als 38-jarige opgeëist en werd tewerkgesteld als "zivilarbeiter" te Rougeries (Frankrijk).
Hij is daar ter plaatse overleden op 20 januari 1917.
Er is een fout in het doodsprentje: de ouders van Achiel DE CLERCQ zijn Paulus DE CLERCQ en Florentia FIERENS en niet Charles en Stephania. (Op 26 september 1878 kregen Charles DE CLERCQ en Stephania VAN GOETHEM een dochter genaamd Maria Ludovica.)
Achiel werd begraven in Frankrijk, te Rougeries. Zijn akte van overlijden werd door de Franse overheid tamelijk onduidelijk geschreven, waardoor De Clercq kon gelezen worden als "De Cleereg".
Hij werd alsdus begraven op het kerkhof Flavigny-le-Petit, Aise (FR) - Nécropole Nationale La Désolation (graf nr 1028)
Richard Vermeir, geboren op 14 januari 1887 te Zele, was een schilder uit de Geemstraat te Hamme.
Op 26 oktober 1916, hij was toen 29 jaar, was hij één van de 180.000 Belgische opgeeisten, en werd tewerkgesteld als "zivilarbeiter" in Frankrijk.
Richard werd doodgeslagen op 12 oktober 1918. (Meer informatie hebben we er momenteel nog niet over).
Ook tijdens de tweede oorlog werden vele burgers verplicht in Duitsland te werken.
Sommige kwamen niet terug...
Braem Benoit † 09 december 1943 te Kassel door ongeval
Steels Alfons † 20 mei 1944 te Witteberg door bombardement
De Waele Charles † 11 september 1944 te Siegmar door bombardement
(Niet vermeld op het heldenmonument)
Smet Roger † 20 mei 1940 te Abberville (FR)
Segers Ferdinand † 24 mei 1940 te Gravelines (FR)
Boel Gabriël † 28 januari 1944 te Berlijn (D)
Puylaert Emiel † 21 april 1944 te Köln-Ehrenfeld (D)
Van Houte Zenobie † 04 september 1944 te Hamme
Mettepenningen Arthur † 31 oktober 1944 te Lahde (D)
Baert Edmond † 14 februari 1945 te Saken (D)
Suy Achile † 19 maart 1945 te Hagen (D)
Segers Charles † 22 maart 1945 te Fulda (D)
Benoit Braem was gehuwd met Clementine De Clercq. Hij was geboren op 7 januari 1902 en was slechts 41 jaar toen hij slachtoffer werd van een ongeval te Kassel (Duitsland) waar hij tewerkgesteld was als verplichte tewerkgestelde.
Alfons Steels was geboren te Ree-Fosse-Martin in Frankrijk. Hij huwde de Hamse Hilda Boots en vestigde zich in onze gemeente.
Als verplicht tewerkgestelde arbeidde hij in Witteberg Duitsland.
Mei 1944 is een tubulente periode voor Duitsland. De geallieerden beginnen een systematische serie van bombardementen om het spoorverkeer in West-Europa uit te schakelen.
Ook in Duitsland worden belangrijke en strategische doelwitten extra geviseerd.
En op 20 mei 1944 overlijdt Alfons ten gevolge van een bombardement op Wittenberg. Hij was toen 34 jaar.
Charles De Waele was gehuwd met Maria Ruys.
Charles was verplichte tewerkgestelde (fremdarbeiter zoals de Duitsers dat benoemden)in Siegmar Schönnau Sachsen in de wapenfabriek.
Toen begon een luchtaanval op Chemnitz op 11 september 1944 en de stad en haar industriële installaties waren het doelwit van een zware aanval door de US Army Air Forces (USAAF) met 74 Boeing B-17 bommenwerpers “Flying Fortresses”.
Er werden toen 450 hoog-explosieve bommen en talrijke brandbommen gedropt.
Als gevolg van deze aanval waren 85 doden te betreuren in de wapenfabrieken (waaronder 41 buitenlandse arbeiders) en 21 slachtoffers in de woonwijken. En Charles was helaas één van die 41 "fremdarbeiters"