Mijnheer de Burgemeester, dame en heren schepenen, geachte toehoorders.
Welkom op deze 11 november, dag waarop wij onze gesneuvelde helden herdenken.
Honderd jaar geleden werd de onbekende soldaat begraven aan de congreskolom in Brussel. Met de onbekende soldaat voor ogen eren we hen die met volle overgave hebben gevochten voor de vrede. De onbekende soldaat staat symbool voor alle onbekende soldaten. Denken we aan de 3329 en de 76 onbekende gesneuvelden uit respectievelijk de · eerste en de tweede wereldoorlog, hun herinnering blijft eeuwig leven.
De ouderen zullen veel verhalen horen vertellen hebben van wat een oorlog met zich meebrengt. De verschrikking, de vernielingen, de uitzichtloosheid, de miljoenen doden. De armoede en ontberingen.
Een oorlog betekent dood en vernieling, het uiteenrukken van gezinnen. Jonge mannen die o zo graag nog zoveel zouden willen doen komen vroegtijdig aan hun dood. Kijk eens naar hun grafsteen en zie eens naar hun geboorte- en sterfdatum. Velen lopen zo maar achteloos voorbij die graven maar blijf eens staan en vraag je eens af wat die gesneuvelden nog zouden kunnen verwezenlijkt hebben. Vraag je eens af waarom toch die oorlog, waarom toch jonge mannen en vrouwen de dood injagen en dan spreken wij nog niet over het leed bij de burger slachtoffers waaronder vrouwen en kinderen die geen kans hebben gehad om volwassen te worden of om op te groeien tot volwaardige burgers.
Wie spreekt over oorlog spreekt ook over vrede. De boodschap van vrede moeten we koesteren en levendig houden. We mogen ze beslist niet laten afglijden naar iets banaals of onbelangrijks. Het grote gevaar hierin is immers gelatenheid, desinteresse en passiviteit.
Onverdraagzaamheid kan en mag ons niet onverschillig laten maar we moeten alert en waakzaam zijn en blijven. Daarom is het belangrijk dat plechtigheden als vandaag blijven bestaan ook al liggen de oorlogen ver achter ons. Herdenken is een dialoog tussen ouderen en jongeren, de ouderen kunnen de jeugd voorlichten over wat in het verleden gebeurd is en de jongeren kunnen bij de geschiedenis betrokken worden en de link leggen tussen het verleden en de huidige samenleving. Een herdenking heeft een maatschappelijk karakter waarbij geprobeerd wordt lessen te leren uit het verleden om er in de toekomst mee verder te kunnen bouwen.
Jaar na jaar op 11 november het einde van wereldoorlog 1 herdenken wij onze gesneuvelde helden zodat ze nooit vergeten zouden worden. Het is de jeugd van vandaag die onze opvolgers zijn voor de toekomst. Zij moeten de fakkel overnemen en zorgen dat deze herdenkingen blijven voortbestaan. De oud-strijders rekenen op jullie.
LEVE BELGIE! LEVE DE KONING!
DANK VOOR DE AANDACHT
